Kleur: Kleurrijk
Stijl: Lyrisch abstract
Techniek: Olie op doek
Henri Heerbrant genoot zijn opleiding als architect aan het Sint-Lucas in Brussel. Als kunstenaar wordt Henri Heerbrant vaak als autodidact omschreven. Het is echter een eufemisme voor een eigenzinnige kunstenaar die zich door zijn functie als architect bij de gemeente Elsene in volle vrijheid kon ontwikkelen.
Vanaf 1930 tot aan zijn dood is hij lid van verschillende linkse en klein linkse groeperingen. Dit revolutionaire of anarchistische sentiment sluit naadloos aan bij zijn individuele streven als vrij kunstenaar wars van elke conventie. Veelzijdig als karikaturist, schilder, graficus en assemblagist. Onafhankelijk van abstract, figuratief of surrealistisch. Heerbrant was het allemaal.
In de jaren ’30 hanteerde hij volkse en primitieve elementen in ironische - soms sarcastische – prenten. In het figuratieve demonstreert hij zijn voorliefde voor oude culturen uit Perzië, Afrika of Egypte. Later evolueerde zijn werk naar een poëtischer beeldtaal met invloeden van Paul Klee. Sommige werken suggereren expressionistische of surrealistische invloeden. In de compositie en de clowneske toevoegingen aan zijn portretstudies ontwaren we invloeden van de Duitse expressionisten. Nog later zal hij diverse materialen, zoals leer of tule, in zijn werk integreren.
Het werk van Heerbrant laat zich niet in een paar woorden vatten, maar net daarom ook zo bijzonder, verrassend en boeiend. Zijn oeuvre geeft menig kunsthistoricus hoofdbrekens en wellicht daarom vraagt het nog steeds om publieke erkening. De kunstwerken krijgen vooral betekenis door onze verbeeldingskracht en net daar ligt de kracht van deze uitzonderlijke kunstenaar.
Werken van Henri Heerbrant werden door de meest vooraanstaande collectioneurs, zoals Urvater of Dotremont aangekocht. We vinden ze ook terug in de collectie van de Franstalige Gemeenschap, het prentenkabinet in Brussel en de Musea voor Schone Kunsten te Brussel.
