Kleur: Contrastrijk
Stijl: Lyrisch abstract
Techniek: Aquarel
Hoewel Jean Dubois zichzelf als een autodidact beschouwde, genoot hij als schilder en ontwerper zijn opleiding aan de industriële school van Jumet en de Academie van Nijvel.
De vroege werken van Dubois getuigen van een liefde voor de werken van Matisse en Léger. Ook invloeden van de Luikse landschapsschilder Richard Heintz zijn waarneembaar.
In 1952 is hij stichtend lid van de groep “Art Abstrait en Hainaut”. Vanaf de jaren ’60 koos hij resoluut voor het abstracte en wordt hij in Wallonië een vurig pleitbezorger voor de abstracte kunst en later het constructivisme. Samen met onder meer Marcel Verdren en André Goffin vormde hij tussen 1973 en 1980 de groep “Art Concret en Hainaut”. De groep toonde een voorliefde voor monumentale werken.
Jean Dubois combineert zijn olieverfschilderijen met werken in reliëf, waarbij hij stukken hout in het werk aanbracht. De monumentaliteit van zijn kunstwerken in combinatie met zuivere kleuren en strakke lijnen, beogen het verlevendigen van het ruimtelijk kader, waar zijn werken hun plaats vonden. Composities accentueren vaak een verticale dimensie, die contrasteert met zorgvuldig gekozen diagonalen of tonaliteiten van kleur. De harmonieuze proporties en het innemende métier van kunstenaar resulteren in een gevoelige spanning tussen het statische en het dynamische.
In 1977 ontving Jean Dubois de prestigieuze Prijs voor de Schilderkunst in Knokke.
