Kleur: Zwart-wit
Stijl: Abstract expressionisme
Techniek: Gemengde techniek, lavis
Englebert Van Anderlecht volgt les aan de Academie van Sint-Joost-ten-Node bij Jacques Maes. Zijn eerste werken zijn geïnspireerd door intimistische interieurs, stillevens en portretten.
Een reis naar Parijs in 1947 opent zijn blik. Hij maakt kennis met de groep “Jeune Peinture Belge” en zoekt naar iets anders, naar ‘un art autre’. Het is pas vanaf 1955 dat hij die andere weg vindt. Vanuit het worstelen met de vormentaal van Cézanne ontstaan abstracte schilderijen vol kleurblokjes. Zijn eerste solotentoonstelling situeert zich in deze periode.
Vanaf 1957 ontstaat een volle en krachtige stijl. Zijn werken ontwikkelen bochtige vegen en een zwier vol geste. Het aanbrengen van verf is virtuoos en uitbundig. Internationaal situeert hij zich tussen Willem de Kooning en Georges Mathieu. Zijn stijl is ongeremd, informeel en gestueel. Gebalde emoties spatten van het kunstwerk en staan in directe dialoog met de toeschouwer. Vaak wordt dit ook abstract expressionisme of gestuele abstractie genoemd. De ongerepte zuiverheid van een kind of het instinct van de oermens komen in zijn werk tot leven. Hierdoor is ook zijn band met de groep “Cobra” duidelijk. Toch is hij nooit lid van deze groep, maar heeft hij wel contacten, met vooraanstaande leden zoals Dotremont en Jorn.
Samen met Serge Vandercam en dichter Jean Dypréau maakt hij zogenoemde ‘peintures partagées’. Het zijn samen gemaakte schilderijen. Bedoeling is om samen met dichters en andere schilders tot een schilderij te komen. Afzonderlijke stijlen zijn in deze werken niet langer te herkennen. Het werk vormt een nieuwe vormentaal op zichzelf.
Werken van Englebert Van Anderlecht zijn terug te vinden in het Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen, het Gemeentelijk Museum van Elsene, het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst in Gent en het Mu.zee in Oostende.
